Krom Tedavisi İnsülin Direncini Azaltır Mı?
Son 20 yıl içerisinde Krom (III) ile ilgili sosyal medya ve bilimsel araştırmalarda yoğun bir tartışma devam etmektedir. Özellikle insülin direncini azalttığı, Tip 2 diyabet hastalarında kan şekeri kontrolünü kolaylaştırdığı ve kilo verme üzerinde olumlu etkisi olduğu iddiasında olanlar ve olmayanlar şeklinde ayrışmalar ortaya çıkmıştır.
Bu konu ile ilgili bilimsel araştırmalar ışığında görüşlerimi paylaşmak istiyorum. Biyolojik ortamda iki türlü krom vardır. Krom (III) ve Krom (VI). Krom(VI) çok iyi bilinilen toksin özelliği olan bir elementtir. Özellikle solunum yolu ile alındığında mutajenik ve kanserojenik özelliğe sahiptir.
Krom (III) ise bu tür özellikleri olmayan ve doğada birçok gıdada bulunabilen bir eser elementtir.
Krom(III) ile ilgili yapılan hayvan çalışmalarının bazılarında insülin duyarlılığını arttırdığı ve kan şekeri kontrolünü kolaylaştırdığı ile ilgili düşük kanıt düzeyinde verilere ulaşılmasından sonra yapılan insan çalışmalarında bu tür bir etki gösterilememiştir.
Ayrıca vücut kitlesi ve kas yapısında değişiklik yapıp yapmadığı konusundaki çalışmalar da Krom(III) tedavisinin olumlu etkileri göstermediği sonucuna ulaşılmıştır. Bu çalışmalarda vücut ağırlığı, vücut kitle indeksi ve vücut yağ dağılımı üzerinde de olumlu ve anlamlı bir sonuca varılamamıştır. Bu çalışmaların birçoğunda verilen krom miktarı süresi değişken olduğu için uygun bir değerlendirme yapmakta çok mümkün olmamıştır. Yapılan çalışmalarda 400 mg ile 1000 mg arasında değişen dozlarda kullanılmasına rağmen yine vücut kitlesi, yağ dağılımı obezite üzerinde anlamlı olumlu etki saptanamamıştır.
Hayvan çalışmalarında Tip 2 diyabet veya insülin direnci varlığında olumlu olabileceği ile ilgili veriler olmasına rağmen yapılan araştırmalar sonrasında insanlarda krom tedavisinin bu tür etkilerinin tartışmalı olduğu gerekçesi ile önerilmemiştir. Hayvanlarda krom tedavisi kas dokusunda görevli olan ve glikozu hücre içine taşıyan molekül olan GLUT-4 aktivitesini artırdığı ve ayrıca insülin sinyal yolağı üzerinde olumlu etkisi olduğu gösterilmiştir. Ancak insanlar üzerinde bu tür etkileri tam gözlenememiştir.
Sonuç olarak yapılan araştırmalarda Krom (III) tedavisinin hayvan çalışmalarında gözlenen olumlu etkileri, insanlar üzerinde saptanmadığından Tip 2 diyabet hastalarında, obezite ve insülin direnci gibi metabolik durumlarda rutin tedavi protokollerinde yeri yoktur.
Krom(III) birçok gıdada bulunmaktadır. Üzüm suyu, portakal suyu, sığır eti, domates suyu, elma, taze fasulye, brokoli, patates, deniz ürünlerinde yeteri miktarda bulunmaktadır. Bu yüzden sağlıklı beslenen insanlarda eksikliği çok fazla görülmez. Bu tür besinleri yeteri miktarda almak vücudumuzun ihtiyacını karşılayacaktır.
Benzer Yazılar
Diğer adı adrenal yetmezlik olan Addison hastalığı oldukça nadir görülen bir hastalık olup, vücudun bazı hormonları yeteri kadar üretememesi sonucunda ortaya çıkar.
Tatlı ve şekerlemeler zevkle sevilerek yenir. Böylece kişi farkında olmadan harcadığından
Polikistik Over Sendromu Diyabete Yol Açabilir!
Cushing sendromu, vücutta çok fazla kortizol üretimi ile oluşan bir hastalıktır. Kortizol yani stres hormonu böbrek üstü bezleri tarafından oluşan bir hormondur. Bu hormon tehdit altında oluşan bir hormondur. Bu vücudumuzun kendini tehditlere karşı koruma olarak verdiği bir yanıt olarak gösterilebilir. Kortizol oranı genelde vücut tarafından düzenlenir. Fakat yüksek ses, stres bu seviyeyi çıkarabilir.
Halk arasında şeker hastalığı olarak bilinen diyabet hastalığı, kandaki şeker seviyesinin normalin üzerine çıkmasına denilmektedir.
Kolesterol ile alakalı duyduğumuz doğru veya yanlış birçok bilgi var. Peki bunlardan hangileri doğru?
İnflamasyon, vücudun herhangi bir hasara karşı verdiği koruyucu bir cevaptır. Akyuvarların insan vücudunu bakteri ya da virüs gibi dış etkenlerden koruması anlamındadır.
Beyinde yer alan epifiz bezinden genellikle akşamları yani karanlık olduğunda salgılanan hormona melatonin hormonu denir.
Vücudun faaliyet gösterebilmesi için ürettiği ısıyı; ürettiğinden daha hızlı kaybetmesi sonrasında gelişir. Vücut ısısının tehlikeli bir şekilde düşmesine yol açan bu durum hayati önem taşır.
